خصوصیات روان‌سنجی مقیاس تعاملات همسالان (مورد مطالعه: مدرسه‌های ابتدایی پسرانه شهر سمنان)

هدف از پژوهش حاضر رواسازی مقیاس تعاملات همسالان در دانش‌آموزان شهر سمنان بود. بدین منظور 600 دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و به مقیاس تعاملات همسالان و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر پاسخ دادند. تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، همبستگی سؤال- نمره کل و تحلیل اعتبار برای بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس اجرا شد. همچنین از مدل پاسخ مدرج سیم‌جیما برای برازندگی داده‌ها و تحلیل استفاده شد. تحلیل‌های آماری با نرم‌افزارهای SPSSV22، LISRELV8.80و Multilog انجام شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد این مقیاس از دو عامل اشباع شده و از شاخص‌های برازش مناسبی برخوردار است. تعاملات همسالان با انگیزه تحصیلی (196/-)، پیشرفت تحصیلی (206/-)، غیبت از مدرسه (121/0) و نمره انضباط (231/-) رابطه معنی‌داری داشت (01/0p≤). اعتبار مقیاس تعاملات همسالان با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 85/0، قربانی 78/0 و برای خرده مقیاس قلدری 79/0 به دست آمد که همگی رضایت‌بخش بود. داده‌های پاسخ سؤال‌ها با مدل سیم‌جیما برازندگی مناسبی داشت و تابع آگاهی آزمون در دامنه 8/0- تا 1/2+ پیوستار ویژگی بود. یافته‌های پژوهش بیانگر این است که نسخه فارسی مقیاس تعاملات همسالان در جامعه دانش‌آموزان مدرسه‌های ابتدایی از ویژگی‌های روان‌سنجی قابل قبولی برخوردار است و می‌توان از آن به‌عنوان ابزاری معتبر در پژوهش‌های روان‌شناختی استفاده کرد.